II. Są siły społeczne i polityczne, które występują jako reprezentanci ludzi pracy, jako reprezentanci interesu ludzi pracy. Te siły - zgodnie z tradycją powstałą w okresie Wielkiej Rewolucji Francuskiej (1789) – są określane jako lewica społeczna i polityczna. Lewica walczy o wolność, równość i sprawiedliwość społeczną. Lewica reprezentuje ludzi żyjących z własnej pracy. Lewica reprezentuje zdecydowaną większość społeczeństwa. Lewica nie reprezentuje tych co żyją z posiadanych kapitałów.
Lewica dąży do tego, aby demokratyczne państwo polskie reprezentowało ludzi, którzy żyją z własnej pracy – ich potrzeby i dążenia, ich interesy.
Lewica dąży do systemu społecznego, politycznego i gospodarczego w Polsce, który umożliwia sprawiedliwość społeczną. System ten opiera się na takich samych wartościach moralnych i społecznych na jakich zbudowano chrześcijaństwo.
Lewica dąży do odrzucenia istniejących w Polsce stosunków społecznych i gospodarczych. Żyjemy w systemie, w którym bogaci się bogacą, a biedni pozostają biedni. Wprowadzony „reformą Balcerowicza” system społeczno-gospodarczy zwany „neoliberalizmem” jest niesprawiedliwy i oddał Polskę pod panowanie międzynarodowego kapitału.
W Europie główną składową lewicy politycznej są partie socjalistyczne i socjaldemokratyczne. Główna część lewicy społecznej to związki zawodowe. Tak jest też w Polsce.