Neoliberalna utopia i realna władza kapitału :: ignacydaszynskicom Daszyński Stowarzyszenie im Daszyńskiego daszynskistowarzyszenie Lewica stowarzyszeniedaszynski Ignacy Daszyński Stowarzyszenie Daszyńskiego Info PPS

[ 1 ] [ 2 ] [ 3 ] [ 4 ] [ 5 ] [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ] [ 9 ] [ 10 ] >>>

neoliberalizm - utopia czy realna władza kapitału ?!

Nowi władcy świata - Bank Goldman Sachs (www.youtube.com)

Katarzyna Kozłowska

Złoty bank, złoty chłopiec, złote uściski dłoni

www.obserwatorfinansowy.pl/2013-08-02

(,,,) W latach poprzedzających giełdowy krach w 2008 roku Fabrice Tourre, uzdolniony młody matematyk, sprzedawał dużym klientom banku Goldman Sachs – a więc firmom takim jak ABN Amro, niemieckiemu bankowi IKB czy funduszowi ACA Capital Management – produkt o nazwie Abacus. Abacus był to rodzaj CDO, czyli papieru wartościowego zabezpieczonego długiem. Dokładniej, Abacus zabezpieczony był obligacjami opartymi na amerykańskich kredytach hipotecznych typu subprime.
Wielu ekonomistów zdawało sobie sprawę, że rynek kredytów mieszkaniowych w Stanach Zjednoczonych jest napompowany do granic wytrzymałości. Z listów Tourre’a do swojej dziewczyny, które Goldman Sachs ujawnił w 2010 roku współpracując z organami nadzoru, wynika, że on także miał tego świadomość. Mimo to, sprzedawał Abacusa jako instrument o najwyższym możliwym ratingu, czyli AAA. Pikanterii dodaje sprawie fakt, iż przy konstruowaniu owego CDO, pomagał bankowi fundusz hedgingowy Paulson & Co Johna Paulsona. Firma, która dobrała papiery, włączone Abacusa, grała następnie na rynku na ich spadek. W efekcie – gdy klienci Goldmana stracili miliony dolarów, Paulson na tym zarobił. (...)

(...) W tym kontekście nie dziwi chyba, że Goldman Sachs opłacał przez cały czas trwania procesu (świetnych) prawników swojego byłego pracownika.

Tourre, który w samym 2007 roku zarobił w Goldmanie 1,7 mln dolarów, jeszcze przez 19 miesięcy po swoim odejściu otrzymywał 738 tysięcy dolarów miesięcznie.
It’s fair to assume that many, many millions of dollars are being spent on this trial. But what’s much less clear is why – pisze bloger Reutersa i dodaje, że Goldman miał na tej sprawie do ugrania wiele. Po pierwsze, swoim podejściem do sprawy mógł przekonać swoich pracowników, że będzie ich wspierał, jeśli praca na rzecz firmy doprowadzi ich przed wymiar sprawiedliwości, po drugie – zwycięstwo Tourre’a potwierdziło zwycięstwem banku, który nigdy nie przyznał się do stawianych mu zarzutów (...)

(...) Przy okazji sprawy Tourre’a, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych wciąż pobrzmiewają echa walki Main Street z Wall Street, portal ToTheThick.com publikuje listę „złotych uścisków dłoni” (golden handshakes) Wall Street, czyli najdroższych odpraw jakie otrzymali odchodzący prezesi. Warto rzucić okiem. Tym bardziej, że wysokie odprawy towarzyszyły często dużym stratom, które zaliczyły pod wodzą owych prezesów instytucje (np. akcje Pfizera straciły 46 procent wartości, Merrill Lynch zaliczył stratę w wysokości 8 mld dolarów) lub zwolnieniom grupowym (w wyniku połączenia Gillette i P&G zwolnionych zostało 6 tysięcy pracowników).

Lista największych odpraw zbudowana jest w odwrotnej kolejności, to znaczy od najmniejszej wśród 10-tki największych. Otwiera ją Carly Sneed Fiorina, była prezes Hewlett-Packard (odeszła w 2005 r. na wniosek rady), która na odejście otrzymała 21 milionów dolarów plus 19 milionów w akcjach. Tak wysoka odprawa powinna zostać zaakceptowana przez udziałowców, bo w 2005 roku dozwolona wysokość odprawy nie powinna być 2,99 razy wyższa niż zasadnicze wynagrodzenie. Udziałowcy pozwali HP, ale już w kwietniu 2008 roku sprawę umorzono. Fiorina później kandydowała do Senatu (2010). Wcześniej wspierała senatora Johna McCaina w walce o fotel prezydenta.

Poniżej lista odpraw:

Carly Sneed Fiorina: 21 mln dolarów plus 19 mln dolarów w akcjach;
Frederick Ross Johnson (odszedł w 1989 roku z RJR Nabisco): 53 mln dolarów;
Henry McKinnel (odszedł w 2006 roku z Pfizer Inc.): 83 mln dolarów;
Charles Prince (odszedł w 2007 roku z Citigroup): 99 milionów w akcjach plus auto z szoferem do dyspozycji przez 5 lat po odejściu ze stanowiska;
Stanley O’Neal (odszedł z 2007 roku z Merill Lynch&Co): 161,5 mln dolarów;
James Kilts (odszedł z Gillette Co, kiedy firma została wchłonięta przez Procter&Gamble w 2005 roku): 165 mln dolarów plus 13 mln w akcjach;
Michael Ovitz (odszedł z Walt Disney Company w 1997 roku): 38 mln dolarów plus 131 mln w akcjach;
Angelo Mozilo (odszedł z Coutrywide Financial Corp. w 2008 roku): 44 mln dolarów plus 140 mln w akcjach;
Michael Eisner (odszedł z Walt Disney Company w 2005 roku): 1 miliard dolarów;William McGuire (odszedł z UnitedHealth Group Inc. w 2006 roku, po 15 latach): 1,6 mld dolarów w akcjach.

(...)

zobacz całość >>>

Komentarz: Sex Drugs and Walka Klas #1 Komunizm - pozytywna ideologia

[ 1 ] [ 2 ] [ 3 ] [ 4 ] [ 5 ] [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ] [ 9 ] [ 10 ] >>>

Peter Schiff: Dlaczego kryzys nie powinien nikogo zaskoczyć? 1/8

Peter Schiff: Dlaczego kryzys nie powinien nikogo zaskoczyć? 2/8

Peter Schiff: Dlaczego kryzys nie powinien nikogo zaskoczyć? 3/8

Peter Schiff: Dlaczego kryzys nie powinien nikogo zaskoczyć? 4/8

Peter Schiff: Dlaczego kryzys nie powinien nikogo zaskoczyć? 5/8

Peter Schiff: Dlaczego kryzys nie powinien nikogo zaskoczyć? 6/

Peter Schiff: Dlaczego kryzys nie powinien nikogo zaskoczyć? 7/8

Peter Schiff: Dlaczego kryzys nie powinien nikogo zaskoczyć? 8/8

Peter Schiff -

człowiek, który bezbłędnie przewidział pęknięcie bańki na amerykańskim rynku nieruchomości, odpowiada na pytanie - dlaczego kryzys finansowy nie był dla niego zaskoczeniem. Mówi o wszystkim,

o czym milczą media i politycy. Zwraca uwagę na przyczyny, opisuje rzeczywisty przebieg kryzysu i co najważniejsze -

mówi jak się skończy.

www.youtube.com