Andrzej Walicki
Co z tą lewicą?
Kraków 2013, s.119,120
Prof. A. Walicki, polemizując w swoich "dziennikach myśli" (23.III.2008) z tezą L.Kołakowskiego, twierdzącego, że „nie wie co to dziś lewica” stawia tytułowe pytanie i odpowiada:
23 III 2008, Nieborów
„ (...) Moim zdaniem, spoiwem lewicy są dziś następujące postulaty:
- Nieodwracalność podstawowych zdobyczy welfare state (ubezpieczenia społeczne, publiczna służba zdrowia, darmowa edukacja. Domaganie się ich anulacji jest klasycznym wstecznictwem).
- Niezgoda na „świętość” i aksjologiczną nadrzędność prawa własności prywatnej. Prywatyzacja tylko ze względów pragmatycznych, reprywatyzacja jako absolutny wyjątek Niedopuszczalność ekspropriacji na rzecz właścicieli sprzed wielu lat. Zasada "grubej kreski" w tych sprawach, bo przywracaniu "prawowitych właścicieli" nie będzie końca.
- Horyzontalna i wertykalna (pokoleniowa) solidarność społeczna.
- Etyczny indywidualizm. Odrzucenie dyktatury wspólnoty, narodu, państwa. Dyktatura w imię wartości kolektywistycznych to śmiertelny grzech komunizmu, od którego lewica musi się odżegnać.
W warunkach polskich:
- Niezgoda na etnocentryzm i politykę nienawiści. W tym bezwarunkowe odrzucenie żądań pozasądowej lustracji i pomysłów dyskryminowania ekskomunistów.
- Niezgoda na wszelkie formy instytualizacji rządów, a także nieformalnej władzy tzw. elit, zwłaszcza zaś tych, które skompromitowały przez nadużycia sztandar „postsolidarności” (co nie łączyłoby się z jakąkolwiek dyskryminacją jednostek)
- Krytyka mitotwórstwa służącego tym elitom, zwłaszcza mitów „kombatanckich”.
- Odrzucenie Orwellowskiej nowomowy, czyli prób zdominowania społeczeństwa przez narzucenie języka (np. „roszczenia” zamiast „uprawnienia”, „dziecko” lub nawet „Polak” jako określenie embrionu itp.)