Z inicjatywy Rady Obrony Państwa zorganizowano Związek Obrony Ojczyzny /ZOO/. Zadaniem organizacji było tworzyć przy współudziale władz wojskowych oddziały partyzanckie do akcji dywersyjnych na tyłach Armii Czerwonej. Jej głównym komendantem był piłsudczyk Marian Zyndram-Kościałkowski. Przygotowania do powstania Związku odbyły się już w końcu lipca 1920 r. w lokalu „Robotnika” w Warszawie, w którym odbyła się narada członków PPS działających później w jego szeregach. Kierownictwo PPS postanowiło zasilić szeregi ZOO doświadczonymi członkami swej partii. PPS w ramach ZOO utworzyła kilka oddziałów dywersyjno-bojowych. W pierwszej połowie sierpnia Wydział Wojskowy w porozumieniu z Oddziałem II Naczelnego Dowództwa WP zorganizował kilka oddziałów dywersyjno-bojowych i wysłał je na tyły wojsk bolszewickich. W okręgu łódzkim PPS zorganizowała I Oddział Partyzancki ZOO liczący 46 osób, składający się przeważnie z ludzi w wieku od 26 do 35 lat, z czego przeważająca część nie służyła w wojsku. Wydział Wojskowy ponadto organizował grupy wywiadu wojskowego.
Związek Obrony Ojczyzny przygotowywał się również do działalności dywersyjnej na terenie Warszawy na wypadek zajęcia miasta przez wojska bolszewickie. Gromadził w tym celu broń. Taką broń odkryto na Ochocie w Warszawie we wrześniu 1920r, w miesiącu, w którym ZOO został rozwiązany.
W początkach sierpnia 1920 r. kierownictwo PPS powołało do życia na wzór istniejących Komitetów Obrony Narodowej Robotnicze Komitety Obrony. W ten sposób usiłowano przyciągać do akcji obrony organizacje polityczne i zawodowe klasy robotniczej nie znajdujące się pod wpływami PPS. Po powstaniu Robotniczych Komitetów Obrony Wydziały Wojskowe PPS zostały im podporządkowane jako Wydziały Wojskowe Robotniczych Komitetów Obrony. Robotnicze Komitety powstały tylko w niektórych miejscowościach – w Warszawie, Lublinie i w Płocku. Szczególnie aktywnie pracował utworzony 5 sierpnia z polecenia CKW PPS przez Warszawski OKR Robotniczy Komitet Obrony Warszawy. Jego przewodniczący –
A. Arciszewski, zastępca przewodniczącego K. Pużak, sekretarz- A. Szczypiorski, członkowie: K. Dobrowolski – przedstawiciel OKR Warszawy podmiejskiej, N. Barlicki – poseł na sejm, Z.Gardecki, R Jaworowski – przedstawiciele Warszawskiego OKR, J. Kwapiński – przedstawiciel Komisji Centralnej Związków Zawodowych, F. Perl – poseł na sejm,
B. Ziemięcki – przedstawiciel CKW PPS, W. Ziółkowski – przedstawiciel Klubu Radnych Socjalistycznych w Radzie Miejskiej, J. Żerkowski – przedstawiciel kooperatystów. W Lublinie utworzono Lubelski Komitet Obrony Kraju, w skład którego obok przedstawicieli PPS i organizacji powiązanych z PPS weszli przedstawiciele Narodowej Partii Robotniczej.